Zasady dotyczące cookies

Z głębokim smutkiem przyjęliśmy wiadomość o śmierci - w niedzielę 20 stycznia 2013 roku - naszego Przyjaciela, Jerzego Górnickiego. Przeżył lat 67. 

ŚP. Jerzy Górnicki był wolbromianinem z krwi i kości. Urodził się 6 stycznia 1946 w Wolbromiu, przy ul. Miechowskiej. Po złożeniu egzaminu maturalnego w miejscowym liceum podjął studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej. Absolwent gliwickiej wszechnicy z tytułem magistra inżyniera podjął w roku 1970 pracę w Wolbromskich Zakładach Przemysłu Gumowego „STOMIL”. Następnie, od 1982, pracował w Przedsiębiorstwie Projektowania i Realizacji Inwestycji Przemysłu Gumowego Budoprojekt w Wolbromiu. Przez dwa lata przebywał na kontrakcie zagranicznym w Libii. W kwietniu 1988 objął stanowisko dyrektora Miejsko-Gminnego Ośrodka Sportu i Rekreacji w Wolbromiu.

Jerzy Górnicki był człowiekiem zaangażowanym w życie lokalnego środowiska, w budowę małej, wolbromskiej ojczyzny. Po wyborach samorządowych w 1990 został burmistrzem Miasta i Gminy Wolbrom i sprawował tę funkcję przez trzy kolejne kadencje, aż do roku 2002. Następnie, przez 8 lat pełnił obowiązki wicestarosty Powiatu Olkuskiego. Do ostatnich chwil swego życia zasiadał w Radzie Powiatu, był członkiem Komisji ds. Edukacji i Kultury oraz Kultury Fizycznej i Turystyki. Działał społecznie w Stowarzyszeniu Powiatów Polskich i Ochotniczej Straży Pożarnej, był prezesem ZM-G ZOSP w Wolbromiu. Działał w środowisku sportowym: grał w wolbromskim Przeboju, był prezesem Podokręgu Piłki Nożnej w Olkuszu, członkiem Zarządu MZPN w Krakowie.

Wielką życiową pasją Jurka Górnickiego był sport. Ukochał piłkę nożną. Kibicom z Wolbromia wrył się w pamięć jako strzelec dwóch goli w słynnym i niezmiernie istotnym meczu barażowym między Przebojem a Szczakowianką. Rzecz działa się 1 czerwca 1972 roku na boisku Prokocimia w Krakowie. Wówczas to naprzeciwko siebie stanęły jedenastki z Jaworzna i Wolbromia, aby w bezpośrednim meczu wyłonić zespół, który zajmie miejsce w „okręgówce”. Wygrał Przebój 2-1. Autorem dwóch goli był Górnicki. Dzięki zwycięstwu drużyna z Wolbromia wywalczył historyczny awans.

Jerzy Górnicki do ukochanego Przeboju trafił w 14. roku życia. Od najmłodszych lat lubił kopać piłkę, uganiać się za nią, kochał grę. Ze swej strony futbol odwzajemnił się niewysokiemu skrzydłowemu ciekawą karierą. Łatwość i skuteczność w grze zawdzięczał wrodzonej szybkości. Sprinterskie umiejętności okazały się największym walorem Górnickiego-piłkarza. Ustawiony na prawym skrzydle miał mijać w szybkim biegu obrońców i centrować celnie, lub strzelać gole. Z tej roli wywiązywał się skutecznie.

Więzy Górnickiego z Przebojem okazały się trwałe, nierozerwalne. W wolbromskim klubie spełniał niemal wszystkie role. W młodości był aktywnym zawodnikiem, napastnikiem, skrzydłowym. W pierwszej drużynie grał jako uczeń liceum, student Politechniki Gliwickiej oraz jako inżynier zatrudniony w WZPG na kierowniczym stanowisku. Jeszcze jako zawodnik, w 1971, trafił po raz pierwszy do zarządu klubu. Następnie, po zaliczeniu egzaminu instruktorskiego, swoje doświadczenia zawodnicze przekazywał młodszym. Prowadził zespoły Przemszy Klucze oraz Przeboju Wolbrom. Później, już w nowej rzeczywistości III Rzeczpospolitej, przekształcał zakładowy Przebój i uczynił go klubem miejskim. Przez kilka następnych lat pełnił funkcję prezesa.

Z górą 10 lat temu do wicestarosty Górnickiego zawitali działacze olkuskiej piłki. Mieli ambicje powołania Podokręgu Piłki Nożnej w Olkuszu. Szukali godnego kandydata na prezesa. Jerzy Górnicki podjął wyzwanie. Zarząd Małopolskiego Związku Piłki Nożnej wyraził zgodę na powołanie Podokręgu. Przez osiem lat Górnicki był jego prezesem, zasiadał we władza Małopolskiego ZPN, był członkiem Zarządu stowarzyszenia. Jednak mimo rozlicznych zajęć, jego kibicowskie serce niezmiennie biło dla Przeboju!

Uważany był za człowieka bezkompromisowego. Sam zresztą też tak siebie określał. Bardzo skuteczny w działaniu. Prywatnie lubił pracę w swoim ogrodzie i lekturę książek historycznych. Odszedł ktoś, kto miał charyzmę i wizję rozwoju ziemi olkuskiej. Odszedł człowiek oddany piłce, samorządowiec wspomagający sport, budowniczy boisk w gminie Wolbrom, inicjator tworzenia klubów piłkarskich.

Cześć Jego Pamięci!

(JN)